تبیین آثار مهاجرت درون شهری بر پایداری محیط‌های مسکونی (مطالعه موردی : محله کن- منطقة پنج تهران)

در این پژوهش? نتایج پژوهش برای تبیین نقش مهاجرت - که اغلب بخشی از آنها از سیاست‌های بخش مسکن تأثیر می‌پذیرند- در ناپایداری محلات مسکونی معاصر? ارائه شده است. اغلب محلات کلانشهرهایی چون تهران با مفهوم محله و شاخص‌هایی که معرف این نوع زیستگاه انسانی است به دلایلی از جمله مهمترین، آنها یعنی عدم یکدستی ساختار اجتماعی محلات فاصله زیادی دارند. به تبع مسائل مترتب بر این موضوع? هدف این پژوهش تبیین تأثیر عوامل تأثیرگذار بر ناپایداری محلات شهری معاصر است با نگاهی ویژه به مسائل متأثر از مهاجرت? با بررسی مسائلی همچون پراکندگی کالبدی? ناامنی در شهرها? کیفیت نازل محیط? نزول ساختار اجتماعی محلی? فقدان هویت? فقدان الگوهای اقناع کننده مسکن? حضور اتومبیل و ... که گریبانگیر محلات شهری معاصر شده است. با توجه به محدودیت‌های پژوهش? ارتباط مهاجرت با این مسائل منعکس کنندة پاسخ پرسش اصلی این پژوهش خواهد بودکه: آیا مهاجرت بر پایداری محیط مسکونی محلة "کن" منطقه 5 تهران تأثیر گذاشته است؟ طی این پژوهش از مطالعات نظری و تجربیات جهانی برای تبیین چارچوب نظری مطالعه استفاده شد و با مطالعات اسنادی و به کارگیری ابزار پرسشنامه و بهره‌گیری از نرم افزار SPSS به پاسخگویی به سئوال مذکور پرداخته شد نتایج پژوهش حاکی از این واقعیت است که مهاجرت‌های صورت گرفته به محلة کن تهران در نزول کیفیت محیط مسکونی از جمله هویت، پویایی و سازگاری، ظرفیت قابل تحمل مکان و ... تآثیر گذار بوده است.